Jacek Staniszewski „Nobody’s Perfect”

Wystawa czynna do 08.01.2023

„Nobody’s Perfect” to wystawa prezentująca najnowsze prace wybitnego trójmiejskiego artysty Jacka Staniszewskiego, profesora gdańskiej ASP, który przez dekady artystycznych poszukiwań tworzy min. grafikę, obiekty, instalacje, performensy oraz muzykę. Tym, co nadaje mocy twórczości Staniszewskiej jest punkowa wrażliwość i energia oraz dosadny język wizualny, który jak twierdzi sam artysta, jest nie tylko językiem estetycznym, ale też sposobem myślenia. Staniszewski czerpie inspiracje między innymi z surrealizmu i pop–artu przefiltrowując je przez wrażliwość społeczną bliską sztuce krytycznej.

Prezentowana w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie wystawa to wybór prac z ostatnich lat. Artysta świadomie zrezygnował z jednoznacznych odniesień politycznych, czy komentowania bieżących wydarzeń. Dzieła Staniszewskiego są rodzajem wizualnej propagandy na opak. Rozpoznawalny styl nęci wizualnym dopracowaniem jednocześnie przekazując wizję świata, w którym dominuje psychiczna i fizyczna przemoc oraz napięcie, bliskie szaleństwu. Staniszewski przedstawia głęboko niepokojącą wizję świata, interesują go sytuacje skrajne, które przełamuje czasami, oczywiście czarnym, humorem. Ujawnia niedoskonałości ludzkiej natury, zajmuje go problem zła oraz moralna dwuznaczność działań, relatywizacja czy usprawiedliwianie przemocy w imię wyższych celów. Na wystawie wyraźny jest również wątek wyobcowania, alienacji, poczucia bycia innym, niedopasowanym. Dyskomfort, cierpienie obecne w twórczości Staniszewskiego dotyka nie tylko spraw społecznych lecz odnosi się do bardziej podstawowych pytań o bycie w świecie i zdaje się współbrzmieć z pytaniem czym jest lub powinno być współodczuwanie.

Interpretując twórczość artysty w duchu psychoanalizy Junga może być ona rodzajem oswajania „cienia”, wypartych lub nieakceptowanych społecznie części osobowości. Natomiast tytuł „Nobody’s Perfect” to być może żart, a być może oznaka integracji cienia, oznaka procesu indywiduacji a więc osiągania psychicznej pełni (w języku Junga „jaźni”).

Jacek Staniszewski

Ur. 1957. Artysta wizualny i muzyk. Absolwent Wydziału Malarstwa i Grafiki PWSSP w Gdańsku, obecnie dr hab. prof. ASP w Gdańsku gdzie prowadzi autorską Pracownię Propagandy Społecznej. Autor licznych wystaw indywidualnych (min. w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie, Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie, Instytucie Kultury Polskiej w Paryżu czy Galerii Plakatu Polskiego we Wrocławiu). Brał udział w wystawach grupowych między innymi w Szanghaju, Hannowerze, Nakanojo (Japonia), czy Getyndze.

Wielokrotnie nagradzany: I nagroda za plakat poświęcony pamięci Henryka Góreckiego (2011), Grand Prix Międzynarodowego Biennale Plakatu w Lublinie (2017) , nagroda ZPAP Katowice na Biennale Plakatu Polskiego (2017), nagroda ASP w Krakowie na Biennale Plakatu Polskiego w Katowicach (2021).

Autor kostiumów i scenografii do sztuki „Operetka” W. Gombrowicza oraz „Raz Dwa Raz” wg. Cmentarzyska samochodów F. Arrabala w Teatrze im. St. I. Witkiewicza (Zakopane). Twórca szat graficznych dla muzyków m.in. Leszka Możdżera, Bielizny, Apteki, Ścianki, Łoskotu czy Tymon & Transistors. W latach 1986-2021 autor projektów przeszło 600 plakatów do wystaw, spektakli teatralnych i koncertów. Lider zespołów muzycznych: Chlupot Mózgu i Maszyna do mięsa.