Spotkanie – debata „Kondycja instytucji kultury”

spotkanie dyskusyjne kondycja instytucji kultury
  • 10 czerwca 2022, godzina 19:00, PGS w Sopocie

„Kondycja instytucji kultury” – z Hanną Wróblewską, ostatnią dyrektorką Narodowej Galerii Zachęta rozmawiają Eulalia Domanowska i dr Małgorzata Jankowska.

Rozmowa dotyczyć będzie spraw koncepcji instytucji zajmujących się współczesną kulturą wizualną, ich misji i współpracy z artystami oraz tegorocznym Biennale Sztuki w Wenecji.

Na spotkaniu poruszymy też inne tematy – czy i jak zmienia się scena artystycznego życia w Polsce? Czy sieciowanie ma sens? Jaki jest potencjał miejskich instytucji kultury i szanse dla przyszłości, a także diagnoza stanu edukacji kulturalnej i szans wzrostu kompetencji kulturowych społeczeństwa.

Na spotkanie zapraszamy wszystkich, którym kultura i współczesna edukacja kulturalna leżą na sercu.


Eulalia Domanowska, dyrektorka PGS w Sopocie

Eulalia Domanowska – Eulalia Domanowska, historyczka i krytyczka sztuki, kuratorka wystaw sztuki współczesnej. Studia na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i Uniwersytecie Warszawskim. W latach 2003-2006 studia na Uniwersytecie w Umeå w Szwecji: język szwedzki, muzeologia, sztuka szwedzka, etnologia, sztuka i gender, język angielski. Uprzednio specjalistka ds. sztuki na Politechnice białostockiej, a w latach 2016-2019 dyrektorka Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, gdzie w latach 2014-2015 pełniła rolę z-cy dyrektora. Wykładowca historii sztuki na kierunku Grafika w Wyższej Szkole Informatyki Stosowanej i Zarządzania w Warszawie. Kuratorka ponad 100 projektów polskich i międzynarodowych, m.in. wystaw Tony’ego Cragga, Magdaleny Abakanowicz, Henry’ego Moore’a i Ursuli von Rydingsvard. Autorka wielu publikacji poświęconych zagadnieniom sztuki współczesnej. Była redaktorką naczelną Kwartalnika Rzeźby ”Orońsko”. Publikowała w czasopismach Exit, Format, Arteon, Mare Articum, Łucznica, Obieg, teksty w katalogach. Inicjatorka serii międzynarodowych konferencji naukowych ”Rzeźba dzisiaj” z publikacjami pokonferencyjnymi na temat rzeźby, sztuki w przestrzeni publicznej, sztuki w krajobrazie i parków rzeźby oraz anty-pomników i innych form upamiętniania. Uczestniczka konferencji naukowych w Koszycach (AICA Słowacja), UAP w Poznaniu, ASP w Krakowie, ASP we Wrocławiu, Muzeum Narodowym w Rydze, Akademii Sztuk Pięknych w Mainz (Moguncja), Nirhbaya, Uniwersytecie w St. Louis, a także – w ramach współpracy ELAN (Europejska Sztuka w Krajobrazie) – w Yorkshire Sculpture Park w Wlk. Brytanii, Springhofhorn w Niemczech i na Politechnice w Monachium. Specjalizuje się w sztuce nowoczesnej i współczesnej, interesuje się szczególnie sztuką w przestrzeni publicznej i sztuką w krajobrazie. Członek AICA i IKT (Stowarzyszenie Kuratorów Sztuki Współczesnej).

Hanna Wróblewska

Hanna Wróblewska (ur. 1968 w Olsztynie) — historyczka sztuki, kuratorka. W latach 2010 – 2021 dyrektorka Zachęty — Narodowej Galerii Sztuki i komisarz Pawilonu Polskiego na Biennale w Wenecji. Kuratorka wystaw w Zachęcie, m.in. Andrzej Wróblewski. Retrospektywa (1995), Panoptykon. Architektura i teatr więzienia (2005), Rewolucje 1968 (2008), Katarzyna Kozyra. Casting (2010), Marlene Dumas. Miłość nie ma z tym nic wspólnego (2012), Sarkis. Tęcza anioła (2017).  Prezeska Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, członkini Międzynarodowego Stowarzyszenie Krytyków Sztuki AICA oraz Wiceprzewodnicząca Komitetu Narodowego ICOM POLSKA Międzynarodowej Rady Muzeów.

dr Małgorzata Jankowska

Małgorzata Jankowska. Historyczka sztuki i kuratorka. Pracę badawczą rozpoczynała opisując twórczość polskich artystów eksperymentujących z obrazem filmowym, zakończoną książką Film artystów. Szkice z historii filmu plastycznego i ruchu foto-medialnego w Polsce w latach 1957 – 1981 (Toruń, Wydawnictwo UMK 2002).
Jej zainteresowania badawcze koncentrują się na zagadnieniach: sztuki współczesnej w szeroko określonym kontekście kulturowym, ze szczególnym uwzględnieniem roli mediów organicznych, sztuki nowych mediów, w tym obecności w nich artystek oraz związków pomiędzy sztuką, nauką i technologią, nowych mediów w przestrzeniach muzealnych i galeryjnych, a w ostatnich latach sztuki biologicznej (bio-art). Równolegle do pracy naukowo-dydaktycznej realizowanej na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu (2002-2019) współpracowała jako kurator z Galerią Sztuki Wozownia (od 2001) tworząc wystawy oraz programy dedykowane m.in. performance i sztuce nowych mediów, m.in. PresentAkcje, Spotkania Pracowni (2001-2006) oraz Artysta jako naukowiec (2016). W roku 2014 rozpoczęła współpracę z Akademią Sztuk Pięknych w Gdańsku. Członkini Polskiej sekcji AICA.


ZMIEŃ WIELKOŚĆ TEKSTU
ZMIEŃ KONTRAST