Rafał Dominik i Maurycy Gomulicki „Modern Talking”

Modern Talking

17 maja – 23 czerwca 2019

Wystawa czynna: od wtorku do niedzieli w godz. 11:00 – 19:00

Wernisaż: 16 maja 2019 r. o godz. 19:30

POZIOM 1

Maurycy Gomulicki, Rafał Dominik
„Modern Talking” 

kuratorka: Emilia Orzechowska

Wystawa „Modern Talking” opiera się na premierowym w Polsce zestawieniu twórczości dwójki artystów – Maurycego Gomulickiego i Rafała Dominika, którzy do tej pory mają za sobą tylko jedną wspólną realizację w 2014 pt.: Razzle & Dazzle w WM Gallery w Amsterdamie. Na wystawę składają się prace powstałe w ciągu ostatniej dekady i część z nich pochodzi z projektów będących cały czas w procesie. Istotnym elementem prezentowanych prac jest intensywny kolor traktowany tyleż jako synonim witalności, podmiot zmysłowy, nośnik komunikatu erotycznego, co element dyskursu socjo-kulturowego. Artyści należą do dwóch odrębnych pokoleń lecz łączy ich m.in. zainteresowanie kulturą popularną będącej dla nich obu ważnym źródłem inspiracji i punktem odniesienia. Prezentowane przez nich prace znajdują się w pozycji polemicznej wobec obowiązujących norm definiujących tak zwany „dobry gust”.

Obaj artyści postrzegani są jako turbo-koloryści i chętnie wykorzystują w swoich realizacjach (również rzeźbiarskich) intensywny kolor, który traktują jako fundamentalny nośnik przekazu.

Prace Gomulickiego i Dominika pozostają w dialogu ze sobą. Artyści eksplorują podobne wątki z różnych perspektyw: Rafał skłania się wyraźnie ku neoprymityzmowi, wiele z jego przedstawień można określić jako turpistyczne, podczas gdy Maurycy ma obsesję na punkcie swoistej fetyszystycznej doskonałości kształtu, koloru i materii. Obaj są entuzjastami. Między innymi dlatego tak dobrze rezonują ze sobą. Zachwyt i fascynacja są dla nich czymś naturalnym, stanowią punkt wyjścia dla ich wspólnych projektów, które następnie mutują pod wpływem indywidualnej przewrotności charakterystycznej dla każdego z nich.

Maurycy Gomulicki (1969) – artysta, projektant, fotograf, kolekcjoner i antropolog kultury popularnej. Hedonista konsekwentnie propagujący Kulturę Rozkoszy. Ukończył Wydział Grafiki warszawskiej ASP (dyplom z grafiki warsztatowej z aneksem malarskim). Studia kontynuował na Universitat de Barcelona, w Nuova Accademia di Belle Arti w Mediolanie oraz w Centro Multimedia del Centro Nacional de las Artes w Meksyku. W latach dziewięćdziesiątych prowadził w miesięczniku „Machina” autorską rubrykę „Rzecz Kultowa”, przeniesioną później pod nazwą „Od rzeczy” na łamy magazynu „Fluid”. Był konsultantem i współautorem projektu „ABCDF – słownik wizualny Miasta Meksyk” (2000-2002). Jest głównym autorem wizerunku graficznego i architektonicznego sieci sex shopów „Love Store” (Meksyk 2005). Szerokiej publiczności dał się poznać dzięki multidyscyplinarnemu projektowi „Pink Not Dead!” (Garash Galeria, Mexico City / CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa, 2006). Opublikował cztery albumy fotograficzne: „Fúnebre” (wspólnie z Jeronimo Hagermanem, Editorial Diamantina, 2006), „W-wa” (Fundacja Bęc Zmiana, 2007), „Minimal Fetish” (Leto, 2010) i „Dziary” (Zachęta, 2018). W wielu ze swoich projektów podejmuje dialog z erotyką i pornografią – w tym wypadku warto wymienić́ choćby zrealizowany w warszawskiej Zachęcie mural Fertilty Pop (2008) czy serię kolaży pod wspólnym tytułem Pussy Mandala (2008-9). Intensywny kolor, eksplorowany tak w swoim potencjale witalnym jak w wymiarze socjo-kulturowym, jest istotnym elementem w jego twórczości.

Zrealizował szereg obiektów i instalacji w przestrzeni publicznej: „Światłotrysk” (Warszawa, 2009), „Color Cube” (Wrocław, 2010), „Obelisk” (Poznań́ 2010), „Widmo” (Bruksela, 2011), „Fantom” (Lublin, 2011), „Totem” (Open’er, Gdynia, 2012), „Bestia” (Kraków, 2013), „Melancholia” (Tarnów, 2013), „Muchomory”, „Obelisk”, „Piramida” (Kraków 2014- 15), „El-Iksir” Elbląg, 2014, „Ślizg” (Warszawa, 2015), „Fryga” (Szczecin, 2015), „Living Sugar” (Poznań́, 2016), „Kalina” (Warszawa, 2016) i „Mezzoforte” (Kraków, 2017). Związany z warszawską galerią Leto. Mieszka i pracuje na przemian w Polsce i Meksyku. 

Rafał Dominik (1985). Absolwent warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych – dyplom w pracowni Leona Tarasewicza obronił w 2009 roku. Tworzy filmy animowane, obrazy (również̇ cyfrowe), kolaże, filmy wideo, rzeźby. Wystawiał w najważniejszych polskich instytucjach zajmujących się sztuką współczesną, ostatnio w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie, Zachęcie — Narodowej Galerii Sztuki, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Galerii Arsenał w Białymstoku, BWA w Katowicach. Tworzy również prace na zamówienie — zrealizował m.in. rzeźbę dla Mercedes Benz Polska, czy wideo dla Fundacji Sztuki Polskiej ING. Jako miłośnik popkultury, Rafał Dominik sztukę i plastykę postrzega jako ważny element życia społecznego. W wielu pracach zajmuje się wprowadzaniem jej do szerszego obiegu. 

Ważniejsze wystawy: 

  • Czekając na kolejne nadejście, CSW Warszawa oraz CAC Wilno 2018
  • OS, Chalet Mittelgässli, Saanen, 2017
  • Temporary Store-Room – Sculpture: Case Study 01, PLATO Gallery, Ostrava 2017
  • Just What Is It, Part I of Collection #3, Chamber Gallery, Nowy Jork 2016
  • After Humans, Before Robots, Kasia Michalski Gallery, Warszawa 2016
  • Black Mesa, Galeria Arsenał, Białystok 2016
  • Sztuka w naszym wieku, Rafał Dominik, Szymon Żydek i kolekcje Zachęty – Narodowej Galerii Sztuki i Fundacji Sztuki Polskiej ING, Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa 2015
  • Ustawienia prywatności, Muzeum Sztuki Współczesnej, Warszawa 2014
  • Eksperyment nie może być kontynuowany, Raster, Warszawa 2012

https://www.instagram.com/rafaldominik/

Patroni medialni: Radio Gdańsk, In Your Pocket, trojmiasto.pl, Pomorskie.eu, Prestiż Magazyn Trójmiejski