,,Dlaczego dziewczynka i dlaczego musi przeżyć?”. Autorskie oprowadzanie Agaty Araszkiewicz po wystawie Anny Baumgart ,,Zakop rzeźbę Appolla”
Serdecznie zapraszamy na oprowadzanie dry Agaty Araszkiewicz po wystawie Annny Baumgart. Zakop rzeźbę Apolla, które odbędzie się we wtorek 23 stycznia o godzinie 12.00. Do zobaczenia!
Anna Baumgart / Zakop rzeźbę Apolla
z udziałem Anny Barcz, Stefanii Dretler-Flin, Pat Dudek, Franciszki i Stefana Themersonów, Stanisława Węsławskiego
Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie, Plac Zdrojowy 2
Wystawa potrwa do 28.01.2024 r.
Oprowadzanie: 23.01.2024, godz. 12.00, wstęp na oprowadzanie w cenie biletu
Kurator: Dominik Czechowski
Wystawa rozlicza się z klasycznymi toposami kultury patriarchalnej proponując alternatywne spojrzenie na kwestie tego jak matrycuje się i tworzy nasza tożsamość. Dziewczęcość, kobiecość, dojrzewanie i motyw śmierci w wodzie – te różne elementy krajobrazu symboliki patriarchalnej egzaminowane są przez artystkę w jej wizualnym eseju, który staje się pulsującym centrum ekspozycji. Wchodzi on w dialog z innymi pracami i artefaktami, by interpelować oraz rozchwiać nasze tradycyjne wyobrażenia i przyzwyczajenia. Agata Araszkiewicz, badaczka i aktywistka feministyczna, tłumaczka i komentatorka pism Paula B.Preciado, autorka tekstu prezentowanego na wystawie, proponuje swoja autorską wizję tego dialogu, w której przeplata się alternatywnie sposób widzenia rzeczywistości, spojrzenia na historię oraz wizji naszej przyszłości wraz z jej politycznymi napięciami i postulatami. Dlaczego dziewczynka i dlaczego musi przeżyć? Feministyczna krytyka kultury to podwaliny nowej świadomości politycznej, nwych sojuszy i nowych pragnień. Oprowadzanie odbędzie w obecności jednej z aktorek, odgrywających rolę w filmie Pomme Sołtyk.
Zapraszamy do wysłuchania podcastu:
Agata Araszkiewicz – doktora nauk humanistycznych związana z uniwerystetem Paris8 we Francji oraz Université Libre de Bruxelles w Belgii, historyczka literatury, krytyczka sztuki, tłumaczka i komenatorka pism Luce Irigaray oraz Paula B.Preciado, felietonistka „Czasu Kultury” (prowadzi rubrykę „Cover Story”), działaczka feministyczna. Współzałożycielka Porozumienia Kobiet 8 Marca i członkini Rady Programowej Kongresu Kobiet oraz inicjatorka i współtwóczyni Kongresu Kobiet w Brukseli. Pracę doktorską zaczęła pisać po polsku u profesor Marii Janion w Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, a obroniła po francusku u profesor Anne Berger na pierwszym z założonych w Europie przez profesor Hélène Cixous Centrum Studiów Kobiecych i Genderowych (Centre d’Etudes Féminines et du Genre) na Uniwersytecie Paris 8. Wykładała na Gender Studies Uniwersytetu Warszawskiego. Autorka rozpraw z dziedziny feministycznej filozofii i krytyki literackiej, a także tekstów o sztuce, publikowanych w polskich i zagranicznych czasopismach, pracach zbiorowych i katalogach wystaw artystycznych. Opublikowała monografię Wypowiadam wam moje życie. Melancholia Zuzanny Ginczanki (2001), w której przy użyciu narzędzi krytyki feministycznej na nowo odczytała poezję i biografię symboliczną zamordowanej podczas Holokaustu polsko-żydowskiej poetki międzywojnia, a także zbiór esejów poświęconych kulturze, tożsamości i polityce Nawiedzani przez dym (2012) oraz książkę La révolution oubliée. L’émergence d’une écriture féminine dans l’entre-deux-guerres polonais (2013) o polskiej prozatorskiej awangardzie literackiej dwudziestolecia tworzonej przez kobiety. Opracowała także i opatrzyła posłowiem tomik poezji Zuzanny Ginczanki „Mądrość jak rozkosz” (2017) oraz była opiekunką merytoryczną wystawy sztuki współczesnej w Muzeum Literatury w Warszawie (pokazywanej w Polsce i za granicą) „Zuzanna Ginczanka. Tylko szczęście jest prawdziwym życiem” (2015-2016). Z tej okazji zredagowała wraz z Bożeną Keff i Joanna Pogorzelską zbiór tekstów „Swojskość, obcość, różnorodność. Wokół Zuzanny Ginczanki” (2019). Inicjatorka polonijnego stowarzyszenia feministycznego „Elles sans frontières” w Belgii. Mieszka w Brukseli i Paryżu.
Pomme Sołtyk – polsko-belgijska uczennica gimnazjum w Lycée Français w Brukseli. W eseju wizualnym Anny Baumgart « Wanda » zagrała rolę harcerki.
Do pobrania: