FESTIWAL FOTOGRAFII – ŹRÓDŁO – WITEK ORSKI

Witek Orski jest artystą wizualnym i fotografem. Tworzy zdjęcia, instalacje fotograficzne oraz obiekty. Interesują go relacje między obrazami, społeczne funkcje fotografii i jej status w kulturze wizualnej. Istotnym narzędziem jest dla niego samo medium wystawy – cykle prac aranżuje w rodzaje wizualnych esejów. Wystawia zarówno w Polsce, jak i zagranicą. Ukończył filozofię na Uniwersytecie Warszawskim, tytuł doktora uzyskał na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. Obecnie wykłada w Szkole Filmowej w Łodzi. Mieszka i pracuje w Warszawie.

Obraz dla Roksany / Picture for Roxanne

Grupa nastolatków, właściwie dorastających młodych ludzi, zajmuje swój czas na plaży jakimś zajęciem, zabawą, zadaniem. Na pierwszy rzut oka zupełnie zwyczajna scena, ale ten oswojony, widziany wielokrotnie obraz w pewnym momencie zaczyna budzić wizualną wątpliwość – i co za tym idzie otwiera ogromne pole możliwych płaszczyzn interpretacji. Artysta często w swoich pracach posługuje się elementem wieloznaczności, prezentuje na pozór wręcz trywialne obrazy, które jednak po chwili wymuszają szczegółową analizę, przeobrażając swoją formę w precyzyjnie zaplanowany spektakl.
Lawina pomysłów i pytań o powód zaistnienia tej sytuacji oraz próba zrozumienia, czym ona jest i dlaczego ma tak monumentalną formę, wprowadza w stan niepokoju.
Powoduje natłok myśli prowadzących ku wielu możliwym nieoczywistym rozwiązaniom, by pozostawić widza z kieszeniami pełnymi frustrujących pytań i dylematów.
Pozornie sielankowy obraz autor przewrotnie traktuje jako metaforyczny komentarz współczesności, jednocześnie nadając mu pewnego rodzaju uniwersalizm, który staje się żałobą po tej sielance, melancholijnym spojrzeniem na nowe pokolenie, z poczuciem straty, zadumą nad nieuchronnością przemian i rozczarowań, które na nich czekają.
Zatrzymanie tego wydarzenia w czasie na jednej fotografii i prezentacja w ogromnej, przerysowanej postaci powoduje jego oderwanie od rzeczywistości, nadając mu eteryczny klimat i poetycki liryzm. Paradoksalnie można w tej formie wypowiedzi odnaleźć uczucie harmonii i spokoju i odkryć w sobie wrażliwość na piękno zmiany.