Ajwazowski, Iwan

IWAN (OWANES) AJWAZOWSKI (ur. 29 VII 1817; zm. 2 V 1900 r.)

Urodzony 29 lipca 1817 roku w Teodozji na Krymie. Od 1833 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. W 1836 roku otrzymał mały złoty medal, a w 1837 duży złoty medal za kompozycje marynistyczne. Studiował u Worobiewa i Tannauera. W 1837 roku ukończył Petersburską Akademię Sztuk Pięknych. W 1840 roku rozpoczął podróż po Europie podczas której zwiedził Włochy, Francję, Portugalię, Holandię i Anglię. Do Petersburga wrócił już jako znany malarz-marynista i członek Rzymskiej, Paryskiej i Amsterdamskiej Akademii Sztuk Pięknych. Był także członkiem Akademii we Florencji i Stuttgarcie. W 1844 roku otrzymał tytuł akademika. W tym roku został też głównym malarzem Sztabu Generalnego Floty Rosyjskiej. W 1845 roku opuścił Petersburg i osiedlił się w rodzinnej Teodozji. W 1847 roku został profesorem Akademii Sztuk Pięknych. W latach 1853-1856, podczas wojny krymskiej przebywał w oblężonym Sewastopolu. W latach późniejszych nadal wiele podróżował po Rosji. Był również w Egipcie, a w 1892 w Ameryce Północnej. W 1869 roku wziął udział w otwarciu Kanału Sueskiego. Namalował ponad 6 tysięcy obrazów o tematyce marynistycznej. Zmarł 2 maja 1900 roku. Pochowano go w Teodozji na cmentarzu przy cerkwi ormiańskiej św. Sergiusza (Surb Sarkis). Obecnie jego grobowiec jest jedyną pamiątką po tym cmentarzu. Malował przede wszystkim kompozycje marynistyczne ale także sceny rodzajowe i pejzaże.

Ajwazowski Iwan - Shahen Kchachatrian

SHAHEN KCHACHATRIAN:

„ Ajwazowski 1817-1900. Piewca morza”

Przyglądając się całokształtowi twórczości artysty należy podkreślić, że bez niego nie można wyrobić sobie zdania o ormiańskiej sztuce XIX wieku. Patrząc na Ajwazowskiego wyłącznie jako na artystę rosyjskiego, nie biorąc pod uwagę jego ormiańskiego pochodzenia, nie sposób zrozumieć jego twórczej indywidualności. Z tego względu jest on w takim samym stopniu częścią rosyjskiej, jaki ormiańskiej spuścizny kulturowej. Zgodnie z wolą Ajwazowskiego, został on pochowany w Teodozji na dziedzińcu kościoła ormiańskiego Surb Sargis. Epitafium na jego grobie przekazuje słowa z „Historii Armenii” Mowsesa Chorenacy: „urodziłem się jako śmiertelnik, pozostawiłem po sobie nieśmiertelną pamięć”. W naszej pamięci o Ajwazowskim zawarty jest bezcenny dorobek zarówno jego epoki, jak i wszechczasów – duch humanizmu.

Źródło: Iwan Ajwazowski. Czas i wieczność / Ivan Aivazovsky. Time and Eternity [18 czerwca – 21 września 2014, Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie] . Sopot: Państwowa Galeria Sztuki, 2014. ISBN 978-83-61270-85-0.

Ajwazowski Iwan - Wystawy

WYSTAWY:

• 1841 rok – Rzym (Włochy)
• 1842 rok – Neapol (Włochy)
• 1842 rok – Wenecja (Włochy)
• 1843 rok – Paryż (Francja)
• 1843 rok – Londyn (Anglia)
• 1844 rok – Amsterdam (Holandia)
• 1845 rok – Sankt Petersburg (Rosja)
• 1846 rok – Teodozja (Rosja)
• 1846 rok – Odessa (Rosja)
• 1846 rok – Sankt Petersburg (Rosja)
• 1846 rok – Berlin (Niemcy)
• 1847 rok – Teodozja (Rosja)
• 1847 rok – Odessa (Rosja)
• 1848 rok – Moskwa (Rosja)
• 1849 rok – Odessa (Rosja)
• 1849 rok – Sankt Petersburg (Rosja)
• 1853-1854 rok – Sankt Petersburg (Rosja)
• 1857 rok – Paryż (Francja)
• 1858-1860 rok – Sankt Petersburg (Rosja)
• 1861 rok – Teodozja (Rosja)
• 1861 rok – Londyn (Anglia)
• 1864 rok – Odessa (Rosja)
• 1865 rok – Odessa (Rosja)
• 1865 rok – Sankt Petersburg (Rosja)
• 1866 rok – Sankt Petersburg (Rosja)
• 1866 rok – Berlin (Niemcy)
• 1867 rok – Sankt Petersburg (Rosja)
• 1867 rok – Odessa (Rosja)
• 1868 rok – Tbilisi (Rosja)
• 1870 rok – Sankt Petersburg (Rosja)
• 1872 rok – Moskwa (Rosja)
• 1873 rok – Sankt Petersburg (Rosja)
• 1873 rok – Moskwa (Rosja)
• 1873 rok – Nicea (Francja)
• 1874 rok – Florencja (Włochy)
• 1874 rok – Rzym (Włochy)
• 1874 rok – Wiedeń (Austria)
• 1874 rok – Nicea (Francja)
• 1874 rok – Londyn (Anglia)
• 1875 rok – Sankt Petersburg (Rosja)
• 1877 rok – Moskwa (Rosja)
• 1877 rok – Ryga (Rosja)
• 1877 rok – Symferopol (Rosja)
• 1877 rok – Odessa (Rosja)
• 1877 rok – Mikołajów (Rosja)
• 1877 rok – Bukareszt (Rumunia)
• 1878 rok – Sankt Petersburg (Rosja)
• 1878 rok – Frankfurt (Niemcy)
• 1878 rok – Stuttgart (Niemcy)
• 1878 rok – Amsterdam (Holandia)
• 1878 rok – Florencja (Włochy)
• 1878 rok – Genua (Włochy)
• 1879 rok – Paryż (Francja)
• 1879 rok – Monachium (Niemcy)
• 1880 rok – Teodozja (Rosja)
• 1880 rok – Sankt Petersburg (Rosja)
• 1881 rok – Sankt Petersburg (Rosja)
• 1881 rok – Moskwa (Rosja)
• 1881 rok – Londyn (Anglia)
• 1882-1883 rok – Sankt Petersburg (Rosja)
• 1884 rok – Sankt Petersburg (Rosja)
• 1884 rok – Odessa (Rosja)
• 1884 rok – Kijów (Rosja)
• 1884 rok – Teodozja (Rosja)
• 1884 rok – Wiedeń (Austria)
• 1885 rok – Warszawa (Rosja)
• 1885 rok – Berlin (Niemcy)
• 1886 rok – Sankt Petersburg (Rosja)
• 1886 rok – Moskwa (Rosja)
• 1886 rok – Odessa (Rosja)
• 1886 rok – Charków(Rosja)
• 1886 rok – Ryga (Rosja)
• 1886 rok – Nicea (Francja)
• 1886 rok – Berlin (Niemcy)
• 1886 rok – Menton (Francja)
• 1886 rok – Bukareszt (Rumunia)
• 1886 rok – Konstantynopol (Turcja)
• 1887 rok – Sankt Petersburg (Rosja)
• 1887 rok – Kijów (Rosja)
• 1887 rok – Chersoń (Rosja)
• 1887 rok – Paryż (Francja)
• 1887 rok – Bukareszt (Rumunia)
• 1888 rok – Sankt Petersburg (Rosja)
• 1888 rok – Kijów (Rosja)
• 1888 rok – Konstatynopol (Turcja)
• 1890 rok – Paryż (Francja)
• 1891 rok – Sankt Petersburg (Rosja)
• 1892 rok – Berlin (Niemcy)
• 1892 rok – Odessa (Rosja)
• 1893 rok – Nowy Jork (USA)
• 1893 rok – Chicago (USA)
• 1893 rok – Waszyngton (USA)
• 1893 rok – San Francisco (USA)
• 1894 rok – Sankt Petersburg (Rosja)
• 1894 rok – Londyn (Anglia)
• 1897 rok – Odessa (Rosja)
• 1897 rok – Kopenhaga (Dania)
• 1898 rok – Moskwa (Rosja)
• 1898 rok – Londyn (Anglia)
• 1899 rok – Odessa (Rosja)
• 1899 rok – Baku (Rosja)
• 1990 rok – Sankt Petersburg (Rosja)
• 2014 rok – Iwan Ajwazowski. Czas i wieczność , Państwowa Galeria Sztuki, Sopot

Dzieła